Z radością ogłaszamy tegoroczne nominacje do Śląkfy za rok 2021 w kategoriach Twórca Roku, Wydawca/Promotor Roku oraz Fan Roku!
Twórca Roku
Michał Cetnarowski
Powieść Michała Cetnarowskiego zasługuje na nominację ze względu na podjęcie wymagającej próby zobrazowania starcia ciała z duchem. Autor na podstawie naukowych ciekawostek i teorii składa wizję rzeczywistości roku 2060 i drobiazgowo przekazuje ją czytelnikowi. Nic nie odbywa się kosztem interesującej fabuły, a odbiorca zostaje z szeregiem pytań i wątpliwości. Czy każda próba pierwszego kontaktu to jednoczesny kontakt z samym sobą? W mojej opinii książka wyjątkowa i warta zauważenia.
Agnieszka Włoka
Jakub Ćwiek
Nominuję powieść o współczesnych wiedźmach, Paniach Czarownych, które w malowniczych, rodzinnych dla autora Głuchołazach zmagają się z codziennymi problemami, jednocześnie toczą walkę o swoje miasto. Umiejętnie splecione są wątki baśniowe, odniesienia do mitologicznych wierzeń, a to wszystko tworzy spójny obraz z mocną i wiarygodną warstwą obyczajową. Sposób przedstawienia kobiecych postaci świadczy o dużej wrażliwości i zmyśle obserwacji autora. Jeśli chodzi o literaturę fantastyczną, „Panie Czarowne” to jedna z lepszych książek autorstwa Jakuba Ćwieka, w dodatku z subtelnym nawiązaniem do uniwersum Chłopców.
Agnieszka Włoka
Antoniusz Dietzius
„Little Shop of Horrors” pierwszy raz pokazał mi mój tata w telewizji dawno temu. Nie miałam pojęcia, gdzie widział ten film wcześniej, a może nie widział, ale zarządził, że oglądamy, bo jak nie obejrzeć produkcji o krwiożerczej roślinie z kosmosu? Przyznam, że prowadzenie kwiaciarni nigdy nie wydawało mi się tak ekscytujące jak wtedy, siedząc na kanapie i obserwując jak Audrey 2 pożera kolejne ofiary. Do zupełnie szalonego pomysłu twórców filmu dochodziły jeszcze piosenki, które upiornie łatwo wchodziły w głowę. Film, widziany w bliżej nieokreślonym punkcie dzieciństwa, powstał na podstawie scenariusza do musicali i był (i jest) grany na Broadwayu, co zawsze wydawało mi się świetnym show. Ku mojej wielkiej radości, a dzięki ciężkiej pracy dyrektora kulturalnego Teatru Muzycznego Proscenium w Warszawie, Antoniusza Dietziusa, możemy obejrzeć tą klasykę fantastyki w wersji polskiej! Przyzwyczajona do książek komiksów i filmów, z przyjemnością obserwuję, jak fantastyka dociera do odbiorców przez coraz nowe formy przekazu, i bardzo mnie to cieszy. Adaptacja na język polski „Little Shop of Horrors” to milowy krok, otwarcie drzwi dla tej formy SF w sztuce i solidne ich przytrzymanie, żeby się przypadkiem nie zamknęły znów. Dlatego z przyjemnością nominuję do nagrody Śląkfa Antoniusza Dietziusa, reżysera spektaklu.
Marta Markowska
Anna Nieznaj
„Dolina niesamowitości” mnie zaskoczyła. Gdy po siedmiu latach oczekiwania mogłam przeczytać kontynuację losów Czarnych Kotów poznanych w „Błędzie warunkowania”, nie spodziewałam się, że po fantastyce militarnej dostanę polityczny thriller – wciągający, niepowielający ślepo schematów gatunku i poruszający ważne tematy, jak na przykład co to znaczy być człowiekiem w erze cybernetycznych i genetycznych ulepszeń. I między innymi za to zaskoczenie nominuję powieść Anny Nieznaj do Śląkfy.
Joanna Słupek
Michał Protasiuk
Nominuję zbiór opowiadań Michała Protasiuka, bo to solidnie osadzone w badaniach i teoriach naukowych science fiction. Czas akcji to nieodległa przyszłość, przez to przedstawione wizje są bardzo bliskie czytelnikowi. Opowiadania oscylują wokół różnych tematów, jak transhumanizm, ewolucja i bunt sztucznej inteligencji, czy wizja rzeczywistości dwie dekady po pandemii COVID-19. Antologia „Anatomia pęknięcia” obnaża miejsca, w których nasz świat jest kruchy, i robi to w niepokojąco trafny sposób.
Agnieszka Włoka
Magdalena Salik
Magdalena Salik napisała SF w typie, który najbardziej do mnie przemawia. Przyszłość, o jaką niemal się ocieramy, łatwo nam więc wsiąknąć w fabułę. Problem przedstawiony drobiazgowo nie ze strony technicznej, ale socjologicznej. Rozważania nad etycznymi implikacjami dalekich lotów kosmicznych i nad tym, jaki wpływ na łatwość podejmowania decyzji ma świadomość braku możliwości zmierzenia się z ich konsekwencjami. To wszystko sprawiło, że „Płomień” czytałam z zainteresowaniem i przejęciem od początku do końca i dlatego nominuję jego autorkę do Śląkfy.
Anna Hrycyszyn
Wydawca/Promotor Roku
Michał Lisowski (Black Monk Games)
O Black Monk Games usłyszałem po raz pierwszy przy okazji wielkiej kampanii crowdfundingowej, która wystartowała w celu wydania w Polsce nowej edycji Zewu Cthulhu. Było to w erpegowym świecie spore wydarzenie, ale firma nie pozostawiła graczy samych sobie, konsekwentnie rozbudowując świat wysokojakościowymi dodatkami (w tym pisanymi przez polskich twórców), wydając kilka doskonałych gier paragrafowych w świecie Lovecrafta oraz uaktualniony Cyberpunk – RED. Rozwijało też projekt Tajemnic Pętli – RPG przenoszącego graczy w świat dzieci w filmach SF lat osiemdziesiątych.
Rynek wydawców RPG nie jest prosty nawet na tle innych wydawców, a Black Monk doskonale się na nim trzyma, co więcej, nadal się na nim rozpędza. Ich wkład w rynek jest nie do przecenienia, a pieczołowitość jest godna pochwały. Dlatego też cieszę się, mogąc nominować ich do nagrody Śląkfa w kategorii Wydawca Roku.
Michał Cholewa
Grzegorz Młodawski (Polska Fundacja Fantastyki Naukowej)
Rok 2021 był rokiem Lema – w stulecie jego urodzin. Obfitował w wydarzenia okolicznościowe, a jedną z nich była konferencja pod znaczącym tytułem „Kongres futurologiczny”, organizowana przez Polską Fundację Fantastyki Naukowej. Wyróżniała się sprawnym połączeniem tematów naukowych i literackich, a także doborem gości: organizatorom udało się dotrzeć do takich postaci fantastyki jak Emma Popik, Jacek Rodek, Tadeusz Markowski czy – jakże dawno nieoglądany – Marek S. Huberath. W bloku naukowym spotkanie miał m.in. znakomity popularyzator, fizyk prof. Lech Sokołowski, a Remigiusz Wilk z WB Electronics i płk. dr Sławomir Augustyn z WAT opowiadali o wizji przyszłych działań wojennych. Trudno wymienić wszystkie tematy. Goście byli liczni, choć niektórzy wystąpili tylko online.
Ogólnie moim zdaniem Kongres był świetną imprezą, dobrze zaplanowaną i przeprowadzoną. Dlatego z przyjemnością nominuję organizatorów do Śląkfy jako Promotora roku 2021.
Piotr W. Cholewa
Katarzyna Sienkiewicz-Kosik i Rafał Kosik (Powergraph)
Właściwie zamiast pisać tę notkę, powinnam odesłać wszystkich zainteresowanych do nominacji dla Twórców Roku i poprosić o wykonanie prostego rachunku matematycznego. Otóż spośród pięciu książkowych kandydatów w tej kategorii aż w trzech przypadkach wydawcą jest Powergraph. To nie przypadek. W czasach, które, nie ukrywajmy, literackiej fantastyce nie sprzyjają, Powergraph nie tylko pozycje z tego gatunku wydaje i promuje, ale także ma odwagę sięgać po dzieła nieoczywiste, będące czymś więcej niż prostą rozrywką. Wszystkie trzy nominowane książki wydane w zeszłym roku przez warszawskie wydawnictwo, czyli „Płomień” Magdaleny Salik, „Gnoza” Michała Cetnarowskiego, a także zbiór opowiadań „Anatomia pęknięcia” Michała Protasiuka, to fantastyka poszukująca, stawiająca ważne pytania dotyczące rozwoju technologii oraz ich wpływu na ludzkość, przywołująca nazwiska takich tuzów jak Stanisław Lem czy Jacek Dukaj. Już wydanie jednej takiej książki sprawiłoby, że kandydaturę Powergraphu do tytułu Wydawcy Roku można by rozważać. Wydanie trzech przesądza sprawę.
Anna Kańtoch
Fan Roku
Łukasz Kołodziej
Łukasz w środowisku znany jest również jako „Chloru”. Z wykształcenia filozof. Człowiek, który wymyślił i rozpropagował prosty system RPG oparty na kościach sześciennych „Fajerbol”. Od lat aktywnie promuje granie w RPG. Tworzy systemy o prostych zasadach, których można bardzo szybko się nauczyć. To swojego rodzaju piaskownica erpegową dla graczy i Mistrzów Gry, pełna gotowych krótkich tematycznych przygód, potworów, zaklęć i lokacji.
Jego system „Szlamy i szkielety” oparty na zasadach Freeform Universal cieszy się coraz większą popularnością, w 2021 roku wyszły liczne dodatki, które zawierają inspiracje i pomysły na przygodę w tym settingu. W zeszłym roku wraz z Tytusem „Lokim” Rduchem rozpoczął serię podcastów o tytule „Dobry, zły i podcast”, w których rozmawiają na tematy RPG i tworzenia treści.
Dorota Stołecka
Marcin Szrama
Jako działający od ponad 40 lat klub fantastyki doskonale wiemy, jak ważnym, ale i trudnym zadaniem dla naszego hobby jest budowanie społeczności – na stopniu tak lokalnym, jak i krajowym. Temu wyzwaniu świetnie sprostał Marcin Szrama, tworząc społeczność Klubów Gier Planszowych. Inicjatywie tej udało się zrzeszyć około 100 klubów planszowych z całej Polski (i to nie tylko z dużych miast!) oraz stworzyć pole do współpracy między nimi, od zwyczajnej wymiany doświadczeń i informacji, przez wzajemną promocję (warta polecenia jest tu choćby mapa klubów na stronie internetowej społeczności), aż do ułatwienia współpracy z wydawnictwami gier planszowych.
Oprócz tego wszystkiego społeczność pomaga zakładać nowe kluby planszówkowe, które potem same aktywizują i przyciągają nowe osoby do hobby, od dzieci w wieku szkolnym po kluby dla seniorów. Kolejną wartą wspomnienia inicjatywą jest przyznawana przez Kluby Gier Planszowych nagroda Złoty Pionek, która dodatkowo aktywizuje graczy i daje pole do interesujących dyskusji na temat obecnych trendów w świecie planszówkowym. Koło takiego ogromu świetnej pracy po prostu nie można przejść obojętnie.
Julianna Grefkowicz
Aleksandra Tomicka-Kaiper
Orkon to najstarszy w Polsce konwent larpowy i dla wielu osób ze środowiska był pierwszym miejscem, w którym dowiedziały się o tej formie rozrywki. Od ponad ćwierćwiecza odbywa się na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, z każdym rokiem rozwijając się i przyciągając nowych ludzi.
Oczywiście za Orkonem stoi wiele wspaniałych osób i tak główni organizatorzy, jak i zespoły odpowiedzialne za scenariusze gry głównej, czyli najważniejszego eventu konwentu, zmieniali się stosunkowo często. Zawsze jednak działo się to w obecności Aleksandry „Zsa-Zsy” Tomickiej-Kaiper, dobrego ducha Orkonu – dla mnie, odkąd pamiętam, a to znaczy od 2002 r. Aleksandra włożyła wiele serca i ciężkiej pracy w sukces tego konwentu i przez to olbrzymia ilość larpowców w ogóle jest w środowisku dzięki niej. Dlatego z prawdziwą przyjemnościa nominuję Aleksandrę „Zsa-Zsę” Tomicką-Kaiper do nagrody Śląkfa w kategorii Fan Roku.
Michał Cholewa
Karol Tytko i Maciej Tytko
Bracia Tytko to założyciele stowarzyszenia Ligi Złych Mistrzów Gry. „Pręgi na wodzie na początku są małe, a potem spójrzcie, jak się powiększają! Ale musi być ktoś, kto zacznie”. Tak było w przypadku Maćka i Karola, dwóch braci, którzy postanowili wspólnie z kilkoma znajomymi zacząć prężnie działać w gliwickim świecie RPG. Prowadzą warsztaty dla Mistrzów Gry, spotkania sesyjne RPG, oraz wspomagają swoim działaniem konwenty oraz lokalne imprezy, które chcą promować granie w RPG. Pierwsze spotkanie odbyło się 30 sierpnia 2018 roku w klubie Esencja. Obecnie stowarzyszenie ma kilkanaście bardzo aktywnie działających osób, a ich spotkania odbywają się cyklicznie i cieszą się bardzo dużą popularnością.
Dorota Stołecka